محدودیت های کاشت مو

محدودیت های کاشت مو، بر دو نوع هستند.

الف ) محدودیت هایی که در رابطه با بیمار باشند که شامل :

1- تعداد موهای قابل برداشت (بانک مویی) که هر چه منطقه دهنده مو در فرد کوچکتر باشد تعداد موهای آن هم کمتر شده و مسلماً نتیجه کاشت مو هم ضعیف تر خواهد بود.

2- کیفیت موهای قابل برداشت از منطقه دهنده، هر چه مو نازک تر و رنگ آن روشن تر باشد میزان پوشانندگی آن نسبت به موهای ضخیم و تیره کمتر بوده و تراکم کمتری ایجاد می کند. ضمن اینکه موهای مجعد و فر پوشش بیشتری نسبت به موهای صاف بوجود می آورند.

3- وسعت منطقه کاشت که با افزایش آن از حجم موهای منطقه برداشت کم می شود میزان تراکم موهای کاشته شده ( یعنی تراکم موها در هر سانتی مترمربع ) نیز کاهش می یابد.

ب ) محدودیت هایی که در رابطه با تکنیک کاشت موی طبیعی در حال حاضر وجود دارند :

تصورات غلطی که در رابطه با کاشت موی طبیعی و نتایج آن در ذهن مردم وجود دارد :

1 . موهایی را که اندکی کم پشت شده است میتوان با کاشت مو پر پشت تر کرد! در کاشت مو از طریق ایجاد یک شکاف بسیار ظریف یکسانی گرافت وارد پوست می شود. این سوراخ با اینکه ظریف است بهرحال فضایی را اشغال می کند، اگر منطقه مورد کاشت کاملاً طاس باشد مشکلی پیش نمی آید ولی اگر بخواهیم در لابه لای موهای مجعد کاشت انجام دهیم لازم است فضای کافی در لا به لای موهای موجود وجود داشته باشد تا بتوان آن شکاف را ایجاد نمود. گفته شده تا زمانی که بیشتر از 50 ـ 40 درصد از تراکم موها کاسته نشده است بدلیل ناکافی بودن فضای ( خالی از مو) در بین موهای موجود فرد نمی توان در لا به لای آنها شکاف ایجاد کرد و در صورت انجام چنین کاری اولاً ممکن است به ریشه ی موهای کناری آسیب وارد شده و ثانیاً حتی اگر آسیبی به ریشه ها وارد نشود این ریشه ها مزاحم ریشه موی کاشته شده خواهند شد و لذا در حین رویش موی کاشته شده با احتمال زیاد کیست مویی ایجاد می گردد که موجب اختلال رویش ریشه های جدید می شود.

2 ـ با کاشت موی طبیعی می توان تراکمی شبیه تراکم موهای کاملاً طبیعی ایجاد کرد! در کاشت موی طبیعی هیچ گاه نمی توان انتظار تراکمی مشابهه تراکم موهای طبیعی خود داشت. در کاشت موی طبیعی برای قرار دادن ریشه باید شکاف های ظریفی ایجاد کرد. اگر این شکاف ها خیلی نزدیک به هم باشند پوست پاره می شود و دو شکاف کوچک به یک شکاف بزرگ تبدیل شده که مطلوب نیست. لذا مجبوریم یک فاصله حداقلی را رعایت کنیم. فاصله فوق حدود 3 ـ 2 برابر فاصله موی طبیعی قبل از ریزش می باشد. ولی در صورت داشتن بانک مویی در مراحل بعدی کاشت می توان تراکم موهای کاشته شده را بالاتر برد.

3 ـ یک فرد طاس تا هر جلسه که بخواهد می تواند کاشت انجام دهد. چنین تصوری نادرست است چرا که در کاشت موی طبیعی یکسری محدودیت هایی وجود دارد و یکی از بهترین آنها محدود بودن تعداد جلسات قابل انجام کاشت مو در هر فرد است. بعنوان یک اصل کلی فقط تا حدی میتوان از موهای منطقه دهنده مو برداشت کرد که آسیبی به منطقه برداشت وارد نشده پوست تحمل کشش برداشت را داشته باشد و نمای ظاهری آن هم بدشکل و بد فرم نشود. در روش Fit بسته به مشخصات پوست و موی فرد این عدد به 7 ـ 5 هزار تار مو در یک دوره می توان از سر برداشت کرد. اغلب بیماران پس از یک دوره کاشت موی طبیعی موفقیت آمیز و با مشاهده تراکم کمتر از طبیعی در منطقه کاشت درخواست کاشت موی مجدد دارند با این تصور که تراکم موهای کاشته شده بیشتر و بیشتر گردد.

اگرچه از نظر تئوری این کار عملی می باشد ولی یک نکته ظریف در آن وجود دارد. کاشت موی مجدد مستلزم برداشت مجدد مو از منطقه دهنده است و با این کار تعداد موهای موجود در بانک موی فرد در منطقه دهنده کمتر و کمتر می شود. با کم شدن این موها دیگر مویی برای این کاشت موی بعدی در مناطق طاسی که در آینده بوجود می آیند (که حتماً این اتفاق می افتد زیرا ریزش موی مردانه یک روند رو به جلو و دائمی است) باقی نمی ماند، و بعداً برای بیمار مشکلاتی بوجود می آورند.

تصور کنید 2 تا 3 مرتبه از سر برداشت شود و در ناحیه جلو برای تراکم بیشتر کاشت کرد پس از گذشت چند سال که موهای قسمت های عقب منطقه کاشته شده دچار ریزش شد دیگر مویی در پشت سر برای برداشت وجود ندارد. پس باید همیشه در برداشت مو از ناحیه، جانب احتیاط را رعایت کرد و برای آینده هم ذخیره ای باقی گذاشت.

4ـ با کاشت مو از ریزش موهای موجود فرد جلوگیری می شود! مشخص است که کاشت مو برای وضعیت فعلی طاسی بیمار انجام می شود و جز تجویز داروهایی مانند ماینوکسیدیل و فنیاستراید کار دیگری برای موهای موجود فرد نمی توان کرد. ریزش یا عدم ریزش موهای فرد در آینده وابسته به وضعیت ژنتیکی فرد دارد.